Neverwhere

Browsing and organizing my pile of books, I came across a scratch paper with scribble of notes that I think was intended for my blog. Neverwhere - Neil Gaiman - Read it late 2008 after immersing in Graveyard Notebook. - A parallel world of people in the same place at different times. - Reflective of people living in the margins or out of the margins of society. “Silang mga etsa-pwera” (term culled from a Jun Cruz Reyes book) - Street children, beggars, street vendors, prostitutes Then some words were written beneath the scribbles Autodidact – self taught. Vacuous – lack content. Fatuous - silly; dementia; imbecule; foolish

Eto ang Tula

May ilang buwan na rin ang nakalipas mula nuong maimbitahan ako ng isa sa mga manunulat ng librong IPUIPO SA PIGING na dumalo sa paglulunsad nito sa 70 Bistros. Hapit sa oras at ilang kadahilanan kung kayat hindi nakadalo ngunit nangakong bibili ng kopya nito. Subalit dahil sa may kataasan ang halaga, hindi na rin nakuhang makabili at mabigat man sa dibdib, ay nawalan na ng pag-asang magkaroon ng kopya nito. Subalit sa kabutihang palad, nagtagpo muli ang aming landas at nabigyan ako ng kopya ng libro ng walang bayad, dahil sa ako ay tapat ngang kaibigan at katsokaran nuon pang nasa kolehiyo kami.

Agad ko itong binasa at sa pambungad palang ay ramdam na kaagad ang pwestuhan, ang tindig ng antolohiyang ito. Kontra-gahum sa naghaharing sistema sa larangan ng literatura at hindi ito takot bumangga at magsalita, maglantad at labanan, ang mga bangkaroteng sistema na namamayani sa ating lipunan. "Isang biro na lang kung ituring ng mayorya ng mga Filipino ang anumang postura na seryosong paggamit ng wika" eka nga ng pabliser ng libro na si Fermin S. Salvador at tagos nga sa libro ang kaseryosohan na ipahatid ang mensahe na pag-igihan at palaganapin ang paggamit ng wikang Filipino. Pero hindi lang natatapos sa paggamit ng wikang Filipino ang pagpapakita ng pagiging makabayan ng libro kundi sa mga akda mismo na naninindigan at nagtataguyod sa mga nararamdaman ng sambayanang Pilipino at mga aspirasyon nitong lumaya mula sa mga ganid at mapang-aping mga uri at istruktura sa larangan ng ekonomya, pulitika, at kultura.

Kakaunti palang ang nabasa ko subalit tumimo kaagad sa akin ang mga gawa ni Diana Galaura Cabote. Isang guro ng Literatura sa kolehiyo at aktibong organisador ng isang militanteng samahan ng mga Guro.

Sa kanyang tulang "Kay Nanay Nang Pinilit Akong Magpakasal," mistulang nasa tabi ka ng nagkukuwento ng eksena sa pagitan ng isang ina at kanyang anak sa harap ng kusina habang nagluluto. Banayad at puno ng kalinga ang tono ng bawat isa para sa isa't isa sa harap ng isang usaping mistulang hindi kayang resolbahin.

Nakahabi ang emosyon sa bawat galaw, kilos, at arte ng mga tao sa tula habang nagluluto (at naririnig ko pa ang pagkalansing ng mga kawaling wari'y nagkakabanggaan ng hindi sinasadya, o marahil, ay sadya). Ang tunog sa paggisa ng sangkap sa kumukulong mantika kasabay ng mainit na pagsigaw ng nanay sa anak dahil sa katigasan ng ulo nito, sa kanyang palagay. Ang sabay na paghiwa ng mga sahog habang sabay na dinaramdam ang sakit dulot ng tunggalian ng mga ninanais. Ang pag-iyak ng ina habang hinihiwa ang sibuyas na puti, kasimputi marahil ng inaasam niyang trahe de boda na sana'y isusuot ng anak sa kanyang kasal na hindi mangyayari.

Matikas ang dalawang babae na naguumpugan subalit nagkakaisa rin sa tibay ng paninindigan na suungin at tindigan ang anumang pagsubok at hamon na kinakaharap nila sa buhay.

May nakapagsabi na hindi kasanayan ng Pilipino na magbasa ng tula at isa na marahil ako duon subalit itong tula na ito ay nakapagbigay gana para muling bigyan pansin, aralin, basahin, at yakapin ang mga tulang Filipino ng mga Pilipino para sa mga Pilipino.

Kay Nanay Nang Pinilit Akong Magpakasal
Diana Galaura Cabote

Tila kusang huminto ang lahat ng tao, bagay
sa kusina nang sinimulan mo ang pag-alis
Sa bayong ng mga napamili mo sa palengke.
Nang inungkat mo ang hindi ko pagpapakasal
Sa lalaking kinakasama.

Ang katulong ay nataranta
Nang minadali mo ang mga sangkap
Ng lutuing ulam para sa tanghalian.
Nang sinabi mong wala nang magkakagusto
Sa babaeng katulad ko -
Ina sa pagkadalaga

Napaiyak ka nang sinimulan mong hiwain
Ang sibuyas na puti
Tulad ng inaasam mong trahe de boda.
Sabay banggit ko na wala sa kasal
Ang seguridad ng isang babae.

Pareho nating hiniwa ang mga bituka.
Lamang-loob ng baboy nang maliit ngunit
Hindi pino, dinurog ko sa aking lamay
At umasang kaya pang gawing likido
Ang pinilit na hinulmang dugo.

Tanong mo, bakit kinaya ko kayong
Palakihin nang wala ang tatay ninyo?
Sagot ko, kaya nga hindi pa rin
Ako magpapakasal sa kinakasama ko

Sabay sa iyong paggisa sa kumukulo nang mantika.

Sigaw mo, matigas talaga ang aking ulo
At ang katulong ay tumakbo
Palabas sa kusina,
Naiwan tayong dalawa.

Inamoy ko ang iyong niluluto,
Sabay sa huling sipon kong naiwan
Mula sa mahabang pag-iyak.

Hinanda ko ang lamesa
Para sa isang masarap na tanghalian
Sa paborito mong lutuin
Na dinuguang ulam.

Ibinebenta ang Ipuipo sa Piging sa Bookay-Ukay Bookstore.

My 10 Top Books of All Time, So Far

At dahil nasimulan ko na rin maglista ng mga kung anu-anong top 10 shit ngayong araw, isusunod ko naman sa top 10 all time music artist ko ang top 10 all time books na nabasa ko. Baligtaran ang pagkakalista ng mga 10 ten na ito sa isang papel na nakita kong nakaipit sa luma kong notebook kahapon habang nagkakalkal ng tambak ng mga libro sa bahay. Medyo badtrip nga ako sa bunso kong anak at siya talaga ang nagkalat nung mga libro at mistulang Duplo na pinagpapatong patong at tinatadyakan ulit. Barumbado ang kumag. Buti nalang, lumabas sa tambak ng libro hindi lang yung notebook with the magic top 10 list kundi pati libro ni Nick Hornby na "A Long Way Down" na may katagalan ko na ring hinahanap at ibabalik ko na sa library para sa clearance ko. Kung hindi ay babayaran ko ito sa halaga nitong mga 650 pesos. Putang ina eh napakamahal nga kaya ko hiniram sa library tapos mawawala buti nalang nga nakita ulit ang shit.

Louis' Top 10 Books of All Time

1. Lord of the Rings Trilogy - J.R.R Tolkien

Una kong nabasa nuong hindi pa ako grumagradweyt sa kolehiyo. O Dapat yata ay gradweyt na ako nung panahon na yun kaso may katagalan lang ako bago nakatapos. Mga 5 na beses ko na itong ulit binasa at mga 10 million times ko ng napanuod yung pelikula. Maganda itong libro na ito dahil limang beses ko ng binasa.

2. Peace is Every Step - Thich Nath Hanh

Hindi ko mapigilang ngumiti kapag binasa ko itong libro na ito ng isang zen teacher (Thich ata ay teacher sa wikang Vietnamese) dahil tinuturo niya ang ngumiti ka palagi kahit parang magmukha ka ng baliw. Payak ang pagkakasulat at madaling intindihin. Lalo na kung paano nga ngumiti sa gitna ng mga iyakang binibigay ng mundo.

3. On the Road - Jack Kerouac

Gusto ko ito kasi feeling ko sobra akong cool nuong mabasa ko ito. Cool kasi si Kerouac at kinanta pa siya ng 10,000 Maniacs na cool din na banda with Natalie Merchant na sobrang hot na cool na singer.

4. Philippine Society and Revolution - Amado Guerrero

Maayos at matalas na nailahad ang kasaysayan ng Pilipinas sa isang makauri at rebolusyonaryong paraan. Kaya nga may revolution ang pamagat ng libro malamang. Palagi ko itong binabalik-balikan kapag nakakalimutan ko ang mga salot sa lipunang Pilipino at kung paano ito gigibain.

5. 100 Years of Solitude - Gabriel Garcia Marquez

Parang may kahabaan ang libro dahil 100 taon nga ang tinahak nito pero magara ang pagkakakwento kahit pa ito ay salin sa ingles mula espanol. Ang ganda siguro lalo kung nakakaintindi ako ng espanol tapos babasahin ito sa kanyang unang wika.

6. High Fidelity - Nick Hornby

All time guy literature for me. Nauna ko talaga itong napanuod sa pelikula ni starring John Cusack pero talagang dapat meron akong kopya nito. Halos marami na rin akong nabasang book ni Hornby pero hindi lahat ay sumapat sa aking panlasa.

7. Walking in the Footsteps of the Buddha - Thich Nath Hanh

Kuwento ni Siddhartha Buddha sa istilo ni Thich Nath Hanh na kalmado, banayad, parang nakainom lang ng Gin Premium. Swabe. Si Sidd ang parang nagpasimnuno ata ng buddhism sa earth.

8. Dharma Bums - Jack Kerouac

Still Life with Woodpecker - Tom Robbins

Medyo tinatamad na akong magpaliwanag kung bakit sila nasa ikawalong puwesto. Pero parehong tangina this ang writers na ito at saka kuwela pero may laman at sustansiya ang mga libro.

9. Of Love and Shadows - Isabel Allende

Magic na progresibo ang mga tauhan na ang setting ay parang sa Pilipinas din kasi sa Latin America ito. Love story na hindi lang sa magkasintahan kundi para na rin sa bayan.

10. Gerilya - Norman Wilwayco

Nakaka-relate ako sa istorya sa ilang parte ng buhay na pinagdaanan ko. Sabi nung sumulat di pa raw siya ganun karunong sumulat nung ginawa niya ito. Tingin ko madami lang siyang shit nung mga panahong sinabi niya ito. Maganda ang libro, tight, cohesive, at gusto ko ito.

My Top 10 Music Artist of All Time

It is one of those days when one feels blue, melancholic even, after a weekend of not knowing what transpired due to some brain malfunction. I think I lost something, or someone, or something. The point is, I lost a small part of myself. And losing anything feels bad and sad.

Life is very fleeting and as I write this down, my good friend's wife is struggling for dear life in the hospital. My former neighbor was just planning her menu for today yesterday and is now in deep coma after a stroke. Life is very fleeting and I am officially sad today that I've decided to post my top 10 music artist of all time just for posterity. I found the list in one of my old notebook, handwritten, and carefully thought in one of those days when I felt sad, melancholic even to make me feel better.

MY TOP ARTIST OF ALL TIME

1. B-52S

2. The Jerks

3. REM

4. The Police

5. James Taylor

6. Oasis

7. The Clash

8. The Cure

9. Jackson Browne

10. Indigo Girls

My Claim to Fame

Im with the Jun Cruz Reyes, one of my favorite writers in the whole world! His books molded my way of looking and appreciating things and events and concepts and shits. Shot taken during the launching of the book Oxymorons: Kung Paano Magsalita ang mga walang sinasabi on February 24, 2011 at the PUP campus. A wasak book and event by wasak peeps.